Een onoverkomelijk gevolg van je kind ter wereld brengen, is dat je daarna niet meer zwanger bent. Dat klinkt heel logisch, maar is toch nog best een dingetje.
Zo moet ik eraan wennen dat ik opeens geen enorme buik meer heb, maar een (bijna) plat flubberdingetje, waarvoor ik slechts een paar druppels olie nodig heb om het in te smeren – waar dat eerder een goede hand vol was. Dat mensen niet meer zomaar voor je aan de kant gaan of vriendelijk naar je lachen. Dat ik niet hoef op te passen dat de kleine man met zijn hele gewicht op mijn buik leunt, omdat er toch geen baby meer in zit. Dat ik gewoon weer zoetigheid kan eten in de avond omdat ik geen last meer heb van maagzuur. Dat ik weer mijn gewone kleren aan kan (behalve de broeken, want nog niet helemaal plat) en de stoel weer helemaal kan aanschuiven tot ik recht aan tafel zit.
Dat ik soms nog fantoomschopjes voel, terwijl ik de nieuwe kleine man gewoon al in mijn armen heb.
En al ben ik dan niet zwanger meer, ik heb nog steeds een goede twee maanden verlof te gaan. Weken waarin ik eraan moet wennen dat ik me niet schuldig voel als ik een dutje doe terwijl de man een huilende kleine man een uur te vroeg uit zijn bedje haalt omdat die wakker is geschrokken. Dat ik gewoon weer de vaatwasser uit kan ruimen. Dat ik op een normaal tempo kan lopen. Dat het ok is om niet op alle appjes te reageren, maar op die waar ik de energie voor heb.
Dat ik niet meer dan 1 ding per dag hoef te willen – ook als dat ene ding bestaat uit douchen.
Nog los van het verlangen naar wederom een nieuw normaal, naar een ritme waarin we wel samen kunnen eten en ik niet opeens op de bank een baby hoef te voeden, het verlangen naar de balans kunnen vinden in het verdelen van mijn aandacht, nog van dat alles, verlang ik ernaar om in die komende twee maanden nog even niks anders te zijn dan moeder. Een nieuwe moeder, want nu een moeder van twee. Een zoekende, emotionele, zelfverzekerde moeder. Een moeder die de tijd mag nemen om te wennen. Aan een nieuwe baby, een nieuw lijf en weer een hele nieuwe dimensie van het ouderschap.