Het is niet dat ik me zorgen maak of ik wel net zoveel van de tweede ga houden als van de kleine man. Ik weet zeker dat ik dat doe. Maar wat ik wel spannend vind, is of ik Wimpie net zo leuk ga vinden als de kleine man.
Ons kind is heel erg leuk. Maar echt. Ik verbaas me er zelf over hoe goed hij gelukt is. De kleine man is bijna altijd vrolijk. Een guitig lachebekkie heeft ie, hij doet dolgraag van alles samen en betrekt je volledig in zijn beleefwereld. Hij slaapt behoorlijk goed (los van een paar terrorweken rondom 9 maanden en het feit dat hij nu soms zijn middagslaapje overslaat). Hij eet behoorlijk goed. Hij huilt weinig en heeft dat als baby ook niet veel gedaan.
Hij maakt grapjes, leest boeken en is ontzettend lief. Ik hou daarvan. Ik ben ook een heel lief mens, ik kan ook volledig opgaan in een mooi boek, hij is echt my kind of people. Hij geeft eindeloos kusjes en knuffels, slaakt vertederde kreetjes bij alles wat klein of zacht is en deelt fles en koekjes met al zijn knuffels. En vooral, hij wil ons, zijn ouders, het liefste overal bij hebben. We zijn zijn vrienden.
Wimpie, de tweede, is nu al anders. Hij loopt te ravotten in mijn buik, laat mijn ribben kraken, slaapt volgens mij praktisch nooit en al meer dan eens heb ik mezelf erop betrapt dat ik het prima zou vinden als hij nu vast zou komen. Dat ik het gevoel heb dat ik hem al ken en ook mede daarom al enorm naar hem uitkijk, is weer een ander verhaal.
Dit kind, de tweede, gaat moeilijker zijn. De man en ik zijn er van overtuigd. Je kunt niet twee makkelijke kinderen op rij hebben. Deze is vast minder blij, kritischer, zal ons meer uitdagen, grenzen opzoeken. En vooral, meer zijn eigen ding doen. Wat nou als ik hem niet begrijp? Wat nou als ik hem niet leuk vind? Behoort dat tot de mogelijkheden? Je ene kind minder leuk vinden dan het andere?
Het is niet dat het me dagelijks bezighoudt. Want ik weet dat de liefde er is en dat hij de derde liefde van mijn leven wordt. Maar toch, toch is het een nieuwe spanning die ik af en toe voel. En het mooie is, waarschijnlijk zullen we het nooit weten. Want liefde maakt blind. Of je iemand nou leuk vindt of niet.